Kuru Kayısı Reçeli

Kahvaltı sofralarının bana göre en olmazsa olmazı reçeldir. Oldum olası bir iki lokma atıştırarak geçiştirilen kahvaltılardan hoşlanmam. Ayrı bir ritüeldir kahvaltı benim için. Şöyle sıcak, taze ekmeği sofraya getirirsiniz, kaliteli bir tereyağı ya da lezzetli bir kaymak sürersiniz dilimin üstüne, en son noktayı da mis kokulu bir kaşık reçelle koyarsınız. Bu kahvaltının tatlı kısmıdır benim için. Tuzlu kısmını bugünlük bir kenara bırakalım zira güzel bir reçel tarifim var size.

Hikâyesi şeker ile başlayan reçel önceleri bayramlarda, uzun kış gecelerinde vazgeçilmez ikramlar arasındaymış, bizde bilinen en eski tarifin gül reçeline ait olduğu söylenir. Osmanlının şifa veren, lüks ve vazgeçilmez yiyeceği olan reçel için mutfağın bir bölümü reçelhane olarak ayrılırmış. Kavun, karpuz, patlıcan, yeşil limon, badem, erguvan çiçeği, nilüfer çiçeğinden reçeller yapılır, bu ürünlerin yetiştirilmesi için özel bahçeler tesis edilirmiş. Saraydan konaklara, daha sonrada Anadolu’da çeşitlenip farklı lezzetlerle yoluna devam eden reçelin sunuş şekilleri de çok önemliymiş. Reçellik, tatlı hokkası denilen özel kaplarda sunulurmuş.

Reçelin kadınlar için ayrı bir önemi varmış. Osmanlıda reçel yapamayan kadın ayıplanır, hatta evde bile kalırmış. Sofrasında en az yedi adet farklı reçel olmalıymış. Bu sayıyı sofranızda tamamlamak size kalmış. Ama çeşitleriniz arasına "Kuru Kayısı Reçeli" eklemek isterseniz, hadi malzeme listesine bir göz atalım.

Malzeme Listesi:

• 600 gr kuru kayısı
• 900 gr toz şeker
• 1lt su
• 1 çay kaşığı limon tuzu

Tarif:

Bir gece önceden kayısılar yıkanır, derin bir kaseye konur, üzerine üzerini geçecek kadar  sıcak su konur. Bu su içinde şişmesi için bekletilir.

Bekleme suyu dökülür. Kayısılar ölçülü su ile ateşe konur. 15-20 dakika orta ateşte kaynatılır.

Biraz suyu azalır. Şekeri ilave edilir, kaynamaya bırakılır. Kaynama noktasına gelince altı kısılır, şurup koyulaşmaya başlayınca da altı kapatılır.

Limon tuzu ilave edilir, karıştırılır. Soğumaya bırakılır.

Tamamen soğuduktan sonra yine ateşe konur ve kaynar kaynamaz altı kapatılır. İlk sıcaklığı geçer geçmez kavanozlara konur.

Afiyet Olsun!

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•